کودتای نوژه و سازمان مجاهدین
کودتای نوژه
کودتای نوژه و سازمان مجاهدین خلق:
حجهالاسلام ریشهری، در پانزده مرداد ۵۹، طی مصاحبهای در مورد ارتباط چند گروه سیاسی با عاملان کودتای نوژه ، به ارتباط آنان با سازمان اشاره کرد و چنین اظهار داشت:
در متن بازجویی یکی از سران کودتا به نقل از مسئولان سیاسی کودتا آمده است که:
مذاکره با سازمان مجاهدین خلق به نتیجه رسیده بود.
میگفت که ما این قول را از مجاهدین خلق گرفتهایم
که آن روز [روز کودتا] بیطرف بمانند. در
عوض اینکه آن روز بیطرف میمانند، بهشان قول دادهایم که آزادی فعالیت سیاسی داشته باشند.
پیوند ضدنظام با بنیصدر
کودتای نوژه و سازمان مجاهدین خلق:
پیوند ضدنظام با بنیصدر بگونه ای بود که بنیصدر
در سخنرانی روز عاشورا، هماهنگ با تبلیغات سازمان
مجاهدین خلق و سایر گروههای معاند، اتهام شکنجه در زندانها را به شکلی کاملاً تهییجآمیز و تحریک کننده مطرح ساخت.
جنجالی که بنیصدر در مورد زندانها و شکنجه به پا کرد، در روزنامهها – بخصوص نشریات گروهها – گسترش یافت.
در این میان، نیروهای تغذیهکننده بنیصدر – یعنی مجاهدین خلق – حداکثر بهرهبرداری را از این امر کردند و تا ماهها بعد فضای کشور را به این مسئله و بحرانآفرینیهای خود آلودند.
عزم رجوی بر فرقهسازی
برخی از اعضای قدیمی سازمان بر عزم رجوی بر فرقهسازی تأکید دارند.
آنها معتقدند که رجوی، علاوه بر مطالعه کتب
مربوط به سازماندهی (مانند نوشتههای مائو، هوشی مین، جیاپ، چهگوارا و…)،
در زمینه نهضتها و حرکات شعوبی و فرقهگرایانه تاریخ ایران نیز مطالعاتی
داشته است تا فرهنگ «مرادسازی» و «مریدپروری» را به دقت بیاموزد.
علنی ساختن ارتداد
اندکی پس از دستگیریهای گستردهای ، سازمان با علنی ساختن ارتداد روی تازه ای از خود نشان داد.
به دنبال همکاریهای وحید افراخته با ساواک ، مرکزیت سازمان بیانیه معروف «اعلام مواضع ایدئولوژیک» را در مهرماه ۱۳۵۴ منتشر کرد.
در این بیانیه، بهطور صریح، مواضع جدید ایدئولوژیک و به عبارتی دیگر «ارتداد» سازمان اعلام شده بود.