• اخلاق و سبک زندگی اسلامی

وظایف و مشکلات زندگی مشترک طلبگی

• 2022-06-16
• 4 دیدگاه
• محمد رضا حیدری

وظایف و مشکلات زندگی مشترک طلبگی

وظایف و مشکلات زندگی مشترک طلبگی را در تحقیق زیر مطالعه کنید:

مقدمه

در عصر حاضر، روحانی بودن مترادف با حمایت از ایدئولوژی دولت است و ظن خیلی از مردم این است
که کلیه روحانی‌ها و معمم‌ها مدافع عملکرد دولت هستند.
برخی افراد هم از روی شیطنت و یا از روی بی آگاهی طعنه هایی به طلاب می زنند
که می خواهند روحانیون را در این مسیر دلسرد کنند، گرچه برخی از روحانیون مدافع دولت هستند
ولی اساسا اکثر روحانیون آدم‌های غیر سیاسی هستند و کاری به این دولت و آن دولت ندارند.
مجموعه جهت گیری حوزه‌های علمیه هم که از زمان حکومت صفویان تا کنون رابطه کم و بیش مثبتی با حکومت داشته اند.
اما خیلی وقت‌ها عموم مردم این را درک نمی‌کنند.

تحمل زخم زبان ها و سیل تهمت هایی که از جانب عده ای از مردم دانسته یا نادانسته به سمت طلاب روانه می دارند
نیازمند یک حامی،پشتیبان و شخصی که این تحقیر و تهمت ها را جبران کند
چه کسی بهتر از همسر طلبه که می تواند مرحم و سنگ صبور باشد.

لزوم اشنایی با مشکلات زندگی طلبگی

برخی از مردم گمان می کنند حکومت در دست روحانیت است؛
از این رو نابسامی های جامعه را به این قشر نسبت می دهند.
تصور کنید با همسرتان در کنار خیابان منتظر تاکسی هستید
و از داخل ماشین عبوری فحش اب داری نثار شما کنند. اگر همسرطلبه با زندگی طلبگی اشنا نباشد
تحمل این مساله کمی برایش سخت خواهد بود البته در برابر چنین نمونه های محدودی،
بسیاری از مردم واقعا به طلاب و روحانیون محبت می کنند و
احترام می گذارند و صد البته کسانی که انتخاب اگاهانه ای اجام داده اند
با این موضوعات کنار می ایند و چه بسا این کار را مجاهدتی در
راه خدا و معامله با خدا و امام زمان(عج)بدانند و در مقابل ان چیزی نخواهند.

«انما یطعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاء و لا شکورا»[۱]و می گویند:
ما به شما فقط برای خشنودی خدا غذا می دهیم و انتظار هیچ پاداش و سپاسی را از شما نداریم».

واکنش طلبه و همسر طلبه در قبائل توهین های برخی از مردم

الف)

مردم در برخورد با شغل طلبگی واکنش های متفاوتی نشان می دهند..
گروه بسیاری به طلاب احترام فراوان می گذارند، اما گاهی نیز افرادی پیدا می شوند که با تحقیر و توهین برخورد می کنند،
البته خواهران طلبه، چون لباس خامی کا نشانگر طلبه بودنشان باشد، ندارند و متانت و عظمت وجودشان ،
معرف شغل و شخصیتشان است، کمتر با این مسئله درگیر هستند،
وظیفه، طلاب و روحانیون در مقابل رفتار و گفتار توهین آمیز افراد نادان ، عمل به دستور قرآن است که فرمود:
«وإذا مروا باللغومروا کراما »[۲]و هنگامی که با لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه از آن می گذرند.)

ب)

برخورد کریمانه ، پاسخی مهربانانه و جوابی دلسوزانه ، بهترین راه حل است؛ چراکه قران کریم فرموده است:
«وإذا خاطبهم الجالون قالواسلام»[۳] (و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند او سخنان نابخردانه گویند)،
به آنها سلام می گویند او با بی اعتنایی و بزرگواری میگذرند.) ولی این تحقیر و توهین ها در برابر همسر و خانواده انجام شود،
ممکن است طلبه نتواند به اندازه لازم سعه صدر به خرج دهد و اثار غم واندوه در او دیده شود.
در چنین مواقعی وظیفه همسر این است که با تقویت روحیه به او کمک کنند و
بگوید که به شغل او افتخار می کنند و سخن افراد نادان و کم خرد در عزمشان تاثیری ندارد
و او نیز نباید این رفتارها و صحبت ها را جدی بگیرد.

توصیه ائمه معصومین (علیهم السلام)

الف)

یکی از اصحاب امام صادق ^{علیه‌السلام} به نام علقمه، خدمت امام رسید و از بدگویی، تمسخر و زخم زبان مردم شکایت کرد.
امام صادق ^{صلوات‌الله علیه} در پاسخ فرمودند:
«إِنَ‏ رِضَا النَّاسِ‏ لَا یُمْلَکُ‏ وَ أَلْسِنَتَهُمْ لَا تُضْبَطُ وَ کَیْفَ تَسْلَمُونَ مِمَّا لَمْ یَسْلَمْ مِنْهُ أَنْبِیَاءُ اللَّهِ وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُ اللَّهِ علیهم‌السلام‏»[۴]؛
یعنی بدان! نمی‌توانی رضایت همه مردم را به دست بیاوری. همیشه عده‌ای رفتار تو را می‌پسندند و عده دیگری از تو ناراضی‌اند؛
بر خلاف تصور کسانی که گمان می‌کنند با رفتار منافقانه و عمل کردن متناسب با سلیقه همه افراد، می‌توانند نظر همه را جلب کنند.
البته ممکن است چند صباحی بتوانند با این شیوه چهره موجهی برای خود درست کنند؛
اما سرانجام مردم می‌فهمند رفتارشان اصالت نداشته است. رضایت همه مردم را نمی‌توان به دست آورد؛
هم‌چنان‌که زبان‌هایشان هم قابل کنترل نیست. اغلب مردم در بند این‌که حرف‌هایشان مضبوط و حساب‌شده باشد، نیستند.

امام صادق ^{علیه‌السلام} در ادامه فرمود: شما می‌خواهید از زخم زبان مردم در امان بمانید؟!
در حالی‌که انبیا و اولیای خدا هم چنین مصونیتی نداشتند. مردم درباره انبیا هم سخنان ناشایست می‌گفتند؛
به آنها تهمت می‌زدند و مسخره‌شان می‌کردند؛ حتی افترائات زشتی را به بعضی از انبیا نسبت می‌دادند.

ب)

خداوند در قرآن می‌فرماید: «لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا»[۵]؛
این آیه حاکی از آن است که تهمت بزرگی به حضرت موسی زده بودند.
یعنی حتی زمینه چنین اتهاماتی برای پیغمبر ما هم فراهم بوده است.

ج)

امیرالمؤمنین در یکی از وصیت‌های خود به امام حسن ^{علیهما السلام} به خوبی به این مساله پرداخته‌ و فرموده‌اند:
«إِنْ‏ کُنْتَ‏ عَالِماً عَابُوکَ‏ وَ إِنْ کُنْتَ جَاهِلًا لَمْ یُرْشِدُوکَ وَ إِنْ طَلَبْتَ الْعِلْمَ قَالُوا مُتَکَلِّفٌ مُتَعَمِّقٌ ….‏»[۶] ؛

ترجمه:

حضرت امیر ^{علیه‌السلام} بعد از توصیه فرزند خود به بی‌اعتنایی نسبت به حرف مردم، می‌فرماید: تو چه توقعی از مردم داری؟!
مردم این‌گونه‌اند که اگر تو انسان عالمی باشی، به تو حسد می‌برند و برای این‌که تو را از چشم دیگران بیاندازند،
درصدد عیب‌جویی و خرده‌گیری از تو برمی‌آیند؛
و اگر مطلبی را ندانی و بخواهی از دیگران استفاده کنی،همت ندارند که تو را راهنمایی و ارشاد کنند.
اگر به دنبال دقایق و ظرایف علمی باشی، طعنه می‌زنند که آدم بیکاری است که در پی چنین مسایلی است؛
و اگر طلب علم را رها کنی،‌ تو را کودن و کم‌استعداد می‌خوانند.
اگر نسبت به انجام عبادات اهتمام داشته باشی، می‌گویند: این، آدمِ ظاهرساز و ریاکاری است.
اگر سکوت پیشه کنی، می‌گویند: لال است؛ و اگر صحبت کنی، می‌گویند: چه قدر پرحرف است.
اگر پول خرج کنی، می‌گویند: آدم ولخرجی است، و اگر اقتصاد داشته باشی، تو را بخیل می‌نامند.
اگر به پول‌شان نیاز داشته باشی و از آنها درخواست کمک کنی، رابطه‌شان را با تو قطع می‌کنند؛
و اگر نسبت به آنها بی‌اعتنا باشی، حتی ممکن است تو را کافر و خارج از دین معرفی کنند!
امیرالمؤمنین به امام حسن علیه السلام می‌فرماید: مردم این‌چنین‌اند.[۷]

وظایف و مشکلات زندگی مشترک طلبگی در مقاله بالا خوانده شد امیدواریم مفید واقع شود.

[۱] -انسان؛ ۹

[۲] -فرقان؛۷۲

[۳] -فرقان؛ ۶۳

[۴] – بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۲٫

[۵] – احزاب، ۶۹٫

[۶] – بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۲۳۴٫

[۷] -بنقل از سایت پایگاه اطلاع رسانی اثار حضرت ایت الله مصباح یزدی: https://mesbahyazdi.ir/node/

مشاهده مطالب بیشتر در موضوع طلاب

مشاهده مطالب بیشتر در سایت صبح قریب