• اخلاق اجتماعی

واقعیت

• 2018-03-13
• 3 دیدگاه
• مهدی کرامتی

برای برخورداری از حیای مطلوب در امور فردی، خودکنترلی یا به عبارت دیگر کنترل درونی بسیار مؤثر است؛ ولی در امور اجتماعی توجه به این نکته ضروری است که نباید خود را مجبور کنیم تا واقعیت ها را نادیده بگیریم. در جهان امروز رویدادهای فراوانی رخ می دهد که ما نمی توانیم آن ها را مهار کنیم. سرزنش کردن خود برای اتفاقاتی که پیرامون ما رخ می دهد – با این تعبیر که ما شرم می کنیم و این حوادث را ناکامی خود می دانیم – چندان واقع بینانه نیست. چنانچه ما وظایف خود را در محدوده ی فردی و اجتماعی انجام داده باشیم، مسئولیت فجایع یا محرومیت های اجتماعی – گرچه دلخواه ما نیست و می خواهیم آن را تغییر دهیم – به عهده ما نیست و همه چیز آن گونه که ما می خواهیم اتفاق نمی افتد. پس بهترین سبک مقابله در چنین موقعیتی این است که این رویدادها را به عنوان واقعیّت موجود بپذیریم و با استفاده از کانون کنترل درونی خود، منطبق ترین راه را برای سازگاری با امری که دلخواه ما نیست، پیدا کنیم.