• تاریخ

همجنسگرایی و بهایی گرایی

• 2018-08-03
• 2 دیدگاه
• مهدی احمدی منش

دو پدیده بارز در زمان پهلوی، همجسگرایی و بهایی گری است. سران مملکتی باید جلوی فساد را بگیرند، نه اینکه به دامن بزنند. کشوری که مردمی هوس باز و بی دین پیدا کند، فتح آن کار آسانی است. این مسئله چیزی بود که مراجع و مردم از آن با خبر شده بودند، و هر طور که می شد باید جلوی این مسئله می ایستادند. افراد در صدر قدرت مبتلا به همجنسگرایی بودند و این کار را انجام می دادند. افرادی همچون شخص شاه و هویدا. هویدا را شخصی مخنث می دانستند، یعنی بین حالات زنانگی و مردانگی سردرگم بود.[۱]

[۱] دخترم فرح، ص۲۹۶و۳۰۶