ناله مظلومانه انسان عصر سرعت و شتاب ۱
انسان قرن حاضر با کوله باری از چراها، نگرانی‌ها و دغدغه‌ها در دورانی سخت غیبت به سر می برد از جمله دغدغه های انسان معاصر سلامت جسمی اوست، با وجود این همه تغییر و تحول و دخل و تصرف در بخش خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها در غوغای نوآوری صنایع غذایی و آشپزی مدرن راهی جز پناهندگی به پرودگار علیم و حکیم و رزاق نیست که خاضعانه و خالصانه از او طلب کنیم: «اللهم ارزقنا رزقاً حلالاً واسعاً»
در حال حاضر تمامی تلاشگران عرصه علم و تکنولوژی داعیه خدمت به جامعه ی بشری را دارند و هر روز جهت رفاه و آسایش او خدمات جدیدتری را عرضه می نمایند؛ تا موجودی به نام انسان بتواند چند صباحی را در آرامش و آسایش سپری کند. هر چند نباید فراموش کرد در ورای این خدمات، اهداف عالیه اقتصادی پر رنگ تر از اهداف عالیه بشری است.
با کمال تاسف هر قدر دامنه این نوع خدمات گسترده تر می شود، افسردگی، ترس، اضطراب، وسواس، عدم اعتماد به نفس و پژمردگی آدمی افزون تر می شود. خلاصه اینکه ترس و وحشت در این دنیای پرشتاب بزرگترین بیماری عصر ماست و انسان امروزه گمشده ای به نام آرامش، نشاط حقیقی و رضایتمندی دارد.
دیروز در شهر‌ها و روستا‌ها با وجود امکانات اولیه و کم، روح نشاط سایه سار خانواده‌ها بود در حالی که امروزه هر چند سفره‌ها رنگین تر و غذا‌ها متنوع تر شده حتی در میان مرفه ترین و ثروتمندترین افراد جامعه روح فرح و شادمانی مشاهده نمی شود.
دنیای امروز مملو از وسائل تفریحی مدرن و متنوع، تورهای گردشگری دور دنیاست و تکنولوژی به کمک زندگی انسان آمده ولی لبخندهای مصنوعی، گفت و گوهای بی روح، تعارفات خشک و خالی، هوسبازی های عاشق مآبانه و عدم تحمل سازگاری با دیگران گویای عدم کارایی این امکانات در راستای خوشبختی انسان معاصر است.
در حالی که انسان معاصر می بایست با مدرن شدن و آسان شدن زندگی از آرامش و سلامت روحی و جسمی قابل قبولی برخوردار باشد: در واقع این چنین نیست. به خصوص در کشورهای پیشرفته بسیاری از مردم خود را با انواع داروهای مسکن، مواد مخدر و مشروبات الکلی آرام نگه می دارند.
چرا لذت و رضایتمندی از زندگی‌ها رخت بر بسته؟ وجود این همه بیماری چرا و هزاران چرای دیگر!
پاسخ به این سوال‌ها از زوایای گوناگون قابل بررسی است و ابعاد مختلف آن، جواب های متعدی را می طلبد
