محبت
از مهم ترین نتایج خوش خلقی، ایجاد محبت در میان همسران و تثبیت و تقویت آن است. امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در روایتی کسب محبت را پیامد حسن خلق بر شمرده اند:«علیک بحسن الخلق فانه یکسبک المحبه ». [عبدالواحد آمدی، غررالحکم، ص ۲۵۴] حضرت در روایت دیگری حسن خلق را باعث محبت و تأکید کنندۀ مودت دانسته و فرموده اند: « حسن الخق یورث المحبه و یؤکد الموده » [همان]تأثیر حسن خلق آن چنان است که علاوه بر ایجاد دوستی میان همسران، زمینه اظهار این محبت را نیز فراهم می سازد. هنگامی که دوستی ابراز شود، تأثیر شگرفی بر تداوم زندگی زناشویی دارد؛ رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم- فرمودند:« گفتن این جمله از طرف مرد به همسرش که « دوستت دارم »، هرگز از قلبش نمی رود. » [وسائل الشیعه، ج ۲۰، ص ۲۳]
