قایم شدن محمدرضا
از آنجایی که محمدرضا شخصیت ضعیفی و پر تناقضی داشت همیشه سعی میکرد خودش را پشت چیزهایی قایم کند تا ضعف های عظیمش به چشم نیاید.
او خیلی از اوقات از پدرش رضاشاه مایه میگذاشت.
او سعی میکرد از شخصیت پدرش به عنوان یک شنل پر درجه استفاده کند. به همین علت رضاشاه را یک پادشاه قدرتمند، قاطع و متفکر نشان میداد تا بتواند پشت شنل پدرش قایم شود و ضعف های خودش را بپوشاند. البته محمدرضا از بزرگ کردن پدرش با تعریف ها و تمجید ها و دادن لقب کبیر به او یک مقصود دیگر هم داشت و آن هم این بود که برای محکم کردن جای پای خود مجبور بود موسس این سلسله را به بهترین وجه نمایش دهد.
