غرق در غم ، غرق در غرق
حرف هایی وجود دارد که ما نیز به هرکسی نمی گوئیم. همین ویژگی این حرف ها را خاص می کند. هر چه قدر هم دو طرف مکالمه افراد ویژه تری باشند، مکالمۀ میان شان خاص تر و در بعضی موارد با ارزش تر می شود. در لا به لای کتاب ها – اگر ورق بزنیم !! – همچین چیزهایی پیدا می شود. مانند مکالماتی این چنینی خداوند با پیامبران اش که بدون شک در آن برهه از زمان نزدیک ترین افراد به خداوند متعال بوده اند. از نمونه های این مکالمات، صحبت خداوند با حضرت مسیح سلام الله علیه پیرامون شیوۀ طلب حاجت و دعا کردن از خداوند است:« ای عیسی ، مرا مانند کسی که در دریا در حال غرق شدن است و پیش از ان در غم فرو رفته است و هیچ یار و یاوری ندارد بخوان و به جز با حالت تضرع و اهتمام بر نزدیکی به من نزد من میا ، اما اگر با آنچه گفتم به سویم آیی بی تردید اجابتت می کنم.»
