• اصحاب عاشورایی

عبدالله بن الحسن (علیه سلام)

• 2020-09-29
• 2 دیدگاه
• محمد خسروی

عبدالله بن الحسن (علیه سلام) :در میدان گرد و غباری بلند شده بود. پسری نوجوان از بالای بلندی،
با چشم گریان و دلی پر خون به صحنه نگاه میکرد.
سپاه تاریک دشمن آرام آرام به عمویش نزدیک میشدند تا نور امامت را خاموش کنند.
صدای گریه زنهای کاروان و شادی دشمن،
همچون خراشی بر دل این پسر نوجوان بود. نامش عبدالله بود، فرزند امام حسن.
چگونه میتوانست اینجا بایستد و کاری نکند، عمویش روی زمین افتاده بود.
شمشیری برداشت و بدون لباس رزم دوان دوان به سمت قتلگاه دوید
و خودش را به عمویش حسین علیه سلام رساند و۱۴ نفر را به درک واصل کرد.
شروع به مبارزه کرد و وقتی دید کسی میخواهد شمیر به عمویش بزند
دست خود را مقابل شمشیر قرار داد و دستش قطع شد.
او بر روی زمین افتاد و امام او را در آغوش گرفت.
در این زمان حرمله تیر و کمانش را برداشت و بی رحمانه این نوجوان را به شهادت رساند.

یاران عاشورایی دیگر:
عابس ، جنگجوی صفین و رزمنده عاشورا
دیگر تولیدات دیجیتال ما:
کتاب اصلاح فرهنگ نگرش اشتغال در جوانان