شورای ملی مقاومت

شورای ملی مقاومت

اعتبار نسبی بنی‌صدر نزد غربی‌ها – بخصوص با روابط خاص و قدیمی وی با فرانسویان و آمریکایی‌ها – که به هر حال ادّعای او را به عنوان یک «رییس‌جمهور» سابق شنیده می‌گرفتند مورد توجه قرار دادند، سببی برای نمایش موجودیت سیاسیِ جدیدی زیر نام «شورای ملی مقاومت» شد… تأسیس «شورای ملی مقاومت» در اصل به «میثاق» ابوالحسن بنی‌صدر برمی‌گردد…
لینک مطلب:
کلیپ تصویری، عکس نوشته ، کلیپ صوتی
  • جمعیت اقامه

شورای ملی مقاومت-در سال ۱۳۵۹ با نام «جمعیت اقامه» تأسیس شد و دربرگیرندهٌ روشنفکران مذهبی و غیرمذهبی و هم‌چنین متخصصان و تکنوکراتهای ایرانی می‌باشد و توسط یک روحانی به نام جلال گنجه‌ای نمایندگی می‌شود. وی از شاگردان قدیمی روح‌الله خمینی بود ولی بعد از تشکیل سازمان مجاهدین خلق ایران هوادار این سازمان شد[۱۳] که به‌دلیل تأکید خمینی بر ولایت فقیه، از او فاصله گرفت. گنجه‌ای در زمان محمدرضا شاه، زندانی سیاسی بود.

شورای ملی مقاومت-یک انشعاب از گروه چپ سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران است که با وابستگی به مسکو به‌شدت مخالف بود. این شاخه سازمان در سال ۱۳۶۳ متقاضی عضویت در شورای ملی مقاومت شد و در سال ۱۳۶۴ به‌عضویت این شورا پذیرفته شد. مهدی سامع، مهندس مکانیک، نمایندهٔ این سازمان در شورا، از سال ۱۳۴۹ تا ۵۷ در زندانهای نظام پهلوی به‌سر برده‌است.[۵][۱۴]

  • کانون توحیدی اصناف

متشکل از بازاریان و صاحبان صنایع مخالف جمهوری اسلامی است که در سال ۱۳۵۸ تأسیس شد. نمایندهٔ کانون توحیدی اصناف در شورای ملی مقاومت، ابراهیم مازندرانی، اهل تبریز، از تجار سابق بازار تهران و از زندانیان سیاسی زمان نظام پهلوی می‌باشد.[۵][۶]

  • استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی

متشکل از استادان دانشگاه می‌باشد و در سال ۱۳۵۹ تأسیس شد. استادان عضو این گروه در جریان آنچه که انقلاب فرهنگی نامیده می‌شد. محمدعلی شیخی، استاد سابق دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران، نمایندگی این گروه در شورا را به‌عهده دارد.[۵][۶]

اعضا و سازمانها و احزاب جداشده[ویرایش]

ملاقات و تلاش برای همکار یین مسعود رجوی رهبر وقت سازمان مجاهدین

خلق با طارق عزیز نایب رئیس نخست‌وزیری عراق سرآغازی برای جدایی افراد وسازمانها از این مجموعه بود.

در نخستین گام ابوالحسن بنی صدر رئیس‌جمهور شورای مقاومت از این مجوعه جداشد.

همچنین در کنار حضور مجاهدین در عراق و همکاری با رژیم صدام در زمان جنگ،

مباحثی مانند هژمونی غالب مجاهدین و تلاش برای مطرح کردن تعداد نفرات

داخل کشور برای برتری در داخل شورا و مذاکرات حزب دموکرات کردستان با دولت

ایران باعث شد که افراد و سازمان‌های دیگر نیز از مجموعه جداشوند.[۳][۱۵]

این سازمان‌ها و افراد عبارت بودند از:جبهه دمکراتیک انقلابی زحمتکشان (سال ۱۳۶۲)،

 حزب دمکرات کردستان ایران (سال ۱۳۶۴)، شورای متحد چپ (سال ۱۳۶۴)، 

حزب کار ایران (توفان) (سال ۱۳۶۴)-جبهه دموکراتیک ملی ایران، 

جنبش دموکراتیک-انقلابی زحمتکشان گیلان و مازندران، اتحادیه کمونیست‌های ایران (سربداران) و سازمان چریک‌های فدایی خلق[۳][۱۵][۱۶][۱۷]

ابوالحسن بنی صدرحسن ماسالی– بهمن نیرومند – منصور فرهنگ پرویز دستمالچی

 – منوچهر هزارخانی، ناصر پاکدامن – 

احمد سلامتیان –علی اصغر حاج سید جوادی، مهدی خانبابا تهرانی،

 محمدرضا روحانی و کریم قصیم –هدایت‌الله متین دفتریمسعود بنی صدر[۱۶][۱۸]


دانلود با لینک مستقیم


ارسال دیدگاه

اطلاعیه ها