درب های مهربانی
خیلی از اوقات نا امیدیم و در کنجی به نا ملایمات زندگی هایمان، به پولی امروز و نداری فردا می اندیشیم. چشم هایمان خوب نمی بیند. سهراب راست می گوید که باید شست. اگر در همان حال که در کنج نشستیم قدری سر را بالا بیاوریم و آسمان را بنگریم، شاید چیزهایی یادمان بیاید که همه چیز را درست می کند. چیزهایی که گاه و بیگاه یادمان می رود و به قول دوستی به کسی نیاز داریم تا یادمان بیاورد و آبی بر رخ دل هایمان بپاچد. رسول خدا صلی الله علیه و آله که هیچ گاه این چیزها را فراموش نمی کرد می فرماید:« بهترین عبادت ها دعاست؛ هرگاه خداوند به بنده اش اجازه داد تا دعا کند و با او سخن بگوید ، درب های مهربانی را به سوی او گشوده است و پس از این دیگر بنده از بین نمی رود و هلاک نخواهد شد.»
