• منافقین

تشکیل گروه روحانیت

• 2019-07-14
• یک دیدگاه
• محمد صالح احمدی

تشکیل گروه روحانیت

تشکیل گروه روحانیت-مسئولیت گروه تماس با روحانیت مبارز، همکاری و همراهی با آنها، و سعی در واداشتن و سمت دادن آنان در جهت خط مشی و دیدگاه‌های سازمان بود؛ بدون آن که مسئله وجود سازمان به طور مشخص با آنها مطرح شود.

درخواست از گروه الفتح ۲

درخواست از گروه الفتح ۲

سازمان از طریق دفتر الفتح در قطر هدف خود را دنبال کرد.

از طریق همین دفتر سرانجام نمایندگان سازمان مجاهدین خلق و سازمان الفتح در عمان پایتخت اردن ملاقات کردند.

الفتح در این ملاقاتها متعهد شد که هرگونه کمکی که می‌تواند به سازمان مجاهدین خلق بدهد.

از جمله آموزش اعضای سازمان در اردوگاههای الفتح.

به دنبال همین قرار و مدارها، تعداد قابل توجهی از کادرها و اعضای سازمان، عازم اردوگاه‌های الفتح  در اردن لبنان و سوریه شدند.

درخواست از گروه الفتح ۱

درخواست از گروه الفتح ۱

در آن شرایط امکان آموزش و آمادگی نظامی در داخل ایران، وجود نداشت.

سازمان، بهترین راه برای کسب آمادگی نظامی حرفه‌ای در همکاری با سازمان «الفتح» دانست.

الفتح،  مهم‌ترین سازمان سیاسی – نظامی فلسطین بود.

به نظر می‌رسید به لحاظ ایدئولوژیک نیز بیش از دیگر گروه‌های فلسطینی با مواضع ایدئولوژیک سازمان نزدیک باشد.

علاوه براین، نام فلسطین و فداییان فلسطینی در میان مردم ایران بسیار محبوب و پراعتبار بود.

درگیری های چریکی ۱

درگیری های چریکی ۱

از سال ۴۹ وارد درگیری شدیم؛ یا به قول فلسطینی‌ها وارد «اشتباه کاری» شدیم.

تمرین جودو و کاراته و بدنسازی می‌کردیم.

از سال ۴۹ فعالیت‌های ما یک مقدار – مشخصا – نظامی‌تر شد.

به دلیل اینکه تجربیات مشخص‌تر نظامی در اختیار ما قرار گرفت.

مواد منفجره‌ای مثل «فولمینات جیوه» می‌ساختیم .

مثلاً سه روز طول می‌کشید تا این محصول را به دست بیاوریم.

باید می‌توانستیم از کمترین امکانات بیشترین بهره را بگیریم.

درگیری های چریکی ۲

درگیری های چریکی ۲

 آموزش نظامی‌مان در خانه‌های تیمی و با اسلحه‌های مشابه بود.

از اسلحه‌های بادی‌ای استفاده می‌کردیم که به همان اندازه عقب‌نشینی دارند.

سیبلی را انتخاب می‌کردیم و مثلاً در زیرزمین‌هایی که طولانی بود، در خانه‌های تیمی، از فواصل مختلف شلیک می‌کردیم؛ با سلاح گرم کار نمی‌کردیم.

جذب زنان به سازمان ۲

جذب زنان به سازمان ۲

 بعدها متوجه شدند که حضور زنان، به عنوان روکش ایمنی، فوق‌العاده مؤثر است.

چه برای پوشش خانه‌های تیمی و چه برای ارتباطات.

ساواک روی پسرها و مردان جوان حسّاس بود.

لذا یک دختر می‌توانست به راحتی مدارک را در زیر چادر حمل و نقل کند.

هنوز پلیس سیاسی روی زنان و دختران جوان چادری حسّاسیت نداشت.

این حسّاسیت در سال‌های بعد زیاد شد.

از این زاویه، از سال ۴۸، عضوگیری زن‌ها شروع شد.

یک «گروه زنان» هم ایجاد شد که مسئول آن منصور بازرگان یکی از اعضای قدیمی بود.

جذب زنان به سازمان ۱

جذب زنان به سازمان ۱

تا سال ۱۳۴۸ عضوگیری زنان و دختران – اصولاً – مطرح نبود؛ و شاید بتوان گفت سازمان – تا آن زمان – یک «تشکیلات مذکر» بود.

در آغاز کار، به دلیل اینکه ازدواج امری وابستگی‌آور تلقی می‌شد و با دیدگاه‌های محمد حنیف‌نژاد – که «ناوابستگی خانوادگی» را تئوریزه کرده بود – مغایرت داشت، وارد کردن دختران و زنان اشکال بنیادی و تشکیلاتی داشت.