بزرگترین خطر همۀ دنیا
حواسمان نیست. خود نیز فکر می کنیم خطری تهدیدمان نمی کند. تعجبی ندارد. خاصیت غفلت همین است. اما باید دانست. باید متوجه بود که مرگ خیلی نزدیک است و چه بسیار است مرگ هایی در کنار و گوشه کنار این شهر که قربانی شان چون ما حتی لحظه ای فکرش را هم نمی کردند. زندگی که مادی شد، چشم ها تنها خطرات مادی را می بیند و چشم ها دیگر کور می شوند. امام هادی علیه السلام در قامت یک بیدار کننده در این باره می فرمایند:« بزرگ ترین خطر کسی را که تهدید می کند که از هجوم پایان زندگی غافل است و توبه را به فردا می اندازد.» به راستی که استفاده از واژۀ هجوم در کلام امام حیرت و فکر برانگیز است !!
