• اخلاق اجتماعی

اعتراض با رأی ندادن

• 2021-06-14
• 3 دیدگاه
• j.akbari

اکثر کسانی که موضع رأی ندادن رو قبول کردن، آن را نوعی اعتراض میدانند و دوست دارند صدای اعتراضشون شنیده شود. اما باید بدانند که صدای معترضان خاموش، شنیده نمیشود.
برای واضح شدن این مطلب باید سری به تاریخ بزنیم
انتخابات سال ۱۹۹۶ ایالت متحده آمریکا
این انتخابات قرار بود بین “باب دول” جمهوری خواه و “بیل کلینتون” دموکرات برگزار شود.
اما مردم قصد شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را نداشتند و میخواستند اعتراضشان را با رای ندادن و به عبارتی دیگر با یک اعتراض خاموش ابراز کنند،
که نتیجه ی مشارکت ۴۹ درصدی را در پی داشت.
اما …
اعتراضشان هیچ نتیجه ای نداشت و بیل کلینتون با نیمی از آراء ماخوذه راهی کاخ سفید شد.
یعنی فقط با نظر ۲۵ درصد آراء جامعه راهی کاخ سفید شد و در دوران ریاست جمهوری اش مطابق عقیده اش کشور را مدیریت کرد و اعتراض خاموش آن ۷۵ درصد برای همیشه در صفحات تاریخ گم شد.
این تنها یک نمونه بود و هیچگاه در تاریخ صدای اعتراض خاموش شنیده نشده است.

رای نمیدهم
این انتخاب شماست که رای بدهید یا خیر
اما هر کسی برای انتخاب هایش دلایلی دارد، شرایط را میسنجد که وقتی این گزینه را انتخاب کردم چه چیزی به دست می آورم و چه چیزی را از دست میدهم؟
اگر انتخاب شما رای ندادن باشد چه چیزی به دست می آورید؟ اعلام اعتراض؟ اعلام نارضایتی از وضع موجود؟ خب این اعتراض تا چند وقت در اذهان باقی میماند؟ یک هفته؟ دوهفته؟ یک ماه؟ دو ماه؟ کم کم اعتراضات شما فراموش میشود و رئیس جمهور منتخب اقلیت به کارش ادامه میدهد
اما چه چیزی از دست میدهید؟ حق انتخاب کسی که دوست داشتید سکان دار هدایت ماشین دولت باشد و در عوض کسی انتخاب میشود که دیدگاهش مخالف شماست و اثر این کار شما حداقل تا چهار سال باقی میماند.
خودتان قضاوت کنید، کدام را انتخاب میکنید؟