آدم مورد علاقۀ خدا
در این دنیا زندگی می کنیم و خدا را می پرستیم. در هوای پاک بندگی اش تنفس می کنیم و در زیر سایۀ الطاف و رحمت اش سرود عشق سر می دهیم. در این بین نیز گاهی در حیله و تله های شیطان می افتیم. اما باید رفت. نباید ایستاد. این داستان ادامه دارد و باید تا می توان ثبات را ادامه داد. باید اگر هم به کژ راهه رفتیم باز گردیم. خداوند همیشه سر همان قرار همیشگی منتظر ماست و از خود ما بیشتر دوست دارد که باز گردیم. رسول خدا می فرماید:« لیس شیء احب الی الله من مومن تائب او مومن تائبه؛ چیزی نزد خداوند دوست داشتنی تر از مرد و زنی که از اشتباه خود بازگردند نیست.»
